i'm alone

هرچی فارسی نوشتم مثل اینکه کسی نفهمید.

گفتم اینبار انگلیسی بنویسم.

شاید اونوره آبیا به دادمون برسن.

آخه این وب بیننده از کانادا.آمریکا.آلمان

هم داره.

حالا ببینم اونوریا چی کارن؟؟؟؟

ممنون و متشکر از همه عزیزانی که نظر میدند

خواهش می کنم تو نظرسنجی هم شرکت کنید

تا حالا خودتون جای من گذاشتید

من الان یعنی تابستون هر روز ساعت 9پا می شم

می رم سر کار تا ساعت 7.5

بعد میام خونه درو دیوار می بینم

تا 12 شب هم تلویزیون می بینم

این زندگی منه.هر روز من همینه

کدومتون مثل من هستید؟؟؟؟؟

حالا اگه می خواید از تنهاییام و ...

برات بگم

فقط میل بده

farshad0937@gmail.com

من هر روز ایمیلم چک می کنم

منتظر یک نفر که من از تنهاییم دربیاره

ممنون

90/4/23

من  این وبلاگ  فقط  برای این  ایجاد کردم که:

تنهایی و بی کسی و بی همنفسی من ببینید

و قدر پدرو مادرتون بدونید

فقط برای همین فقط

از بی کسی من

عبرت بگیرید

تا مثل من اونا

رو از دست ندادید.فکر نکنید

اونا هیچ وقت نمی میرند وهمیشه

باهاتون هستندمنم همین فکرمی کردم

ولی ..............................................

من چون اعصابم خور می شه کوتاه کوتاه سرگذشت تنهاییم بهتون

می گم.

من الان 20 سالمه

وقتی فقط 11سالم بود.با مادر و پدر و خواهر 5 سالم تو ماشین داشتیم می رفتیم شمال تو اتوبان تهران کرج چرخ عقب ماشینمون ترکید و ماشین سه چهارتا ملغ زد و بعد...

مامان و بابام و خواهرم مردند و من یکجا تموم هستی و زندگیم از دست دادم.

من فکر کردم دنیا به اخر رسیده و ...

خلاصه همسایمون دایم اینا بودن و قرار شد من اونا نگهدارن.

من یک سال سخت سخت سخت سخت... بدون همه ی وجودم یعنی مامان بابام و خواهر کوچولوم زندگی کردم

دختر داییم 8 سالش بود وقتی من به سن 17 سالگی رسیدم دیگه چون من زن داییم و به خصوص دختر داییم نا محرم بودم و اونا حساس شده بودند(بعدا مفصل می نویسم)من رفتم بالا خونه خودم.

تو این 6 سالیم که خونشون بوم می دونستم زن داییم راضی نیست و حرفهاش که به دایم می گفت اون بفرست بالا من راحت نیستم هم

می شنیدم و سال اخر که پایین بودم دختر داییم فقط می تونم بگم شکنجم می داد(بعدا کامل می نویسم).

داییم هم یه کارمند ساده بود و زیاد وضعشون خوب نبود.

خلاصه من 18 سالم که تموم شد قرار شد برم تو مغازه اشنای دایم که ابزار فروشی بود کار کنم و خرج خودم دربیارم.(و دانشگاه ازاد هم که قبول شدم خرجش خودم می دم.)

من دیگه برای شام اینا هم نمی رفتم پایین و یه هفته یا دوهفته یه بار

می رفتم خونه داییم.و

خلاصه الان 3 ماه یه کامپیوتر(لپ تاپ دست دو از دوستم) 350 هزاری خریدم و تصمیم گرفتم بیام تو اینترنت تا یکی پیدا شه من از این تنهایی نفرت انگیز نجات بده.

در ادامه رنج و سختی هایی که تو این 9 سال تنهایی کشیدم بهتون

می گم الان گریم گرفته.

تنها تر از منم هست!!!!!

هیچ کدوم از شما که الان این مطالب می خونید مطمئنا به اندازه من رنج و سختی نکشیدید

من 9سال صبر کردم به هیچ کس مشکلاتم نگفتم

الان می گم که وقتی مردم همه مردم بدونن من چی کشیدم کشت.

هیچ کدوم از شما یه شبه پدر و مادر وخونوادتون از دست ندادید و بعدم هزارتا مشکل

که نمی تونم بنویسم.

داییم اینا بهترین فامیل من بودن و خیلی به من کمک کردند ولی ...

هی زن داییم می گفت بابا من می ترسم این عاشق دختمون بشه.ولی به خدا من هیچ وقت از دختر زشت و 

بی شعورشون خوشم نیومد و هیچ وقت بهش یه جور دیگه نگاه نکردم.

تو اون 7 سالی که خونشون بودم بدترین تهمتا رو شنیدم که مجبورشدم برم بالا خونه خودم و تنها تر از قبل بشم.

دیگه امروز نمی تونم از درد و رنجام بگم ولی می خوام اینارو ثبت کنم تا همه دنیا بفهمند که من چه مشکلاتی داشتم و قدر زندگی خودشون بدونن

فقط بگم قدر پدر و مادرتون بدونید تا از دستشون ندادید.

1390/4/21

13 روز گذشت ولی هیچ کس پیدا نشد.

خواهش میکنم تو وب نظرمی دید

می خواید تبلیغ کنید به بهونه کمک به من تبلیغ نکنید